vrijdag 21 mei 2010
Wat is onderstaand niet
Ik pleit niet voor meer inspraak over specifieke onderwerpen of chatten met politici of eenvandaag enquêtes over onderwerpen die door een redactie bepaald worden en even in het nieuws zijn.. Dus niet het handhaven van de status quo van de huidige politiek.
maandag 22 februari 2010
Bezoekers
Facebook
Linkedin
De tekst hieronder gaat over een rationelere manier om de stem des volks beter te vertalen naar juist beleid voor iedereen op de korte, middellange, lange en hele lange termijn, door de mensen te confronteren met de dingen die er eigenlijk toe doen, zoals vrede en samenwerking i.p.v. competitiedrift en de ideologisering daarvan, gezondheid, rust, gezelligheid, deelname e.d. voor iedereen op de hele lange termijn zonder oorlog en rampspoed. Me dunkt dat u dat ook wilt. Toch stemt u voor partijen, die oorlog voeren. Afijn leest u maar.
De tekst hieronder gaat over een rationelere manier om de stem des volks beter te vertalen naar juist beleid voor iedereen op de korte, middellange, lange en hele lange termijn, door de mensen te confronteren met de dingen die er eigenlijk toe doen, zoals vrede en samenwerking i.p.v. competitiedrift en de ideologisering daarvan, gezondheid, rust, gezelligheid, deelname e.d. voor iedereen op de hele lange termijn zonder oorlog en rampspoed. Me dunkt dat u dat ook wilt. Toch stemt u voor partijen, die oorlog voeren. Afijn leest u maar.
Tekst Nationale Conventie 30 januari 2006
Van Nationale Conventie tot Nationaal Referendum
Meer Demokratie NU!
Hieronder eerst mijn tekst zoals ik die uitgereikt heb aan alle leden van de Nationale Conventie op 30 januari 2006, daarna een brief aan het Referendum Platform. Het zijn geen uitgewerkte plannen, maar teksten, die zo uit mijn hoofd de computer in getypt zijn. Ik kan dit nooit alleen realiseren. Alle positieve inbreng of facilitering is meer dan welkom!!
Betere ideëen voor vormen van directe democratie
Een paar feiten. Ons stelsel is een parlementaire democratie binnen een Koninkrijk. De Koning wordt niet democratisch gekozen. Er zijn veel bestuurders, die niet democratisch zijn gekozen, zoals topmensen uit het internationale bedrijfsleven, deze hebben veel macht en invloed over het volk en zijn bestuurders. Er is ook een parlement, waaruit een regering wordt gevormd, maar waarvoor 50% + één steun genoeg is. Ons systeem is namelijk zo dat de kloof al begint na de verkiezingsuitslag. Onderhandelingen tussen partijen resulteren in een regering van bijv. 51%, 49% wordt buiten de macht gehouden. Maar ook stemt men op een partij of een persoon, die wel ideëen heeft en beloftes doet, maar zich er niet aan hoeft te houden (kan misschien ook niet altijd). Vier jaar later herhaalt alles zich weer en idealen worden nooit gerealiseerd. Het gaat alleen maar steeds beter met de economie en de kloven worden wereldwijd alleen maar groter. De wil van de ondemocratische machten is groot. Deze machthebbende bestuurders zijn immers ook mensen en verdedigen ook hun eigen belang of hun eigen verkregen rijkdom.
Een ander nadeel van ons systeem en de kloof is dat iemand alleen maar een kruisje mag zetten. Iemand kan voor kernenergie zijn, maar tegen het kapitalisme (liberalisme) of voor de economische politieke agenda van de VVD zijn, maar voor wat betreft milieu en natuur, meer op de lijn van GroenLinks of de SP zitten.
Elke individu uit het volk zou de kans moeten worden geboden dat te uiten wat hij/zij echt wil, wat het ook is. De politiek zou overtuigend nieuwsgierig moeten zijn, naar dat wat iedereen wilt en luisteren naar de wensen. Men kan nu dus stemmen, maar stemmen is echter niet meer dan een kruisje zetten. Door de ontwikkeling van Internet en door het feit dat bijna iedereen toegang heeft tot het Internet zijn er nieuwe kansen ontstaan voor de democratie.
Ik vind dat er een lijst van vragen samengesteld moet worden, die via Internet permanent wordt voorgelegd aan ‘het volk’. De vragenlijst moet helder krijgen wat de basisnormen en waarden zijn van het volk. Wat zijn de dominante principes van de mensen. Alle politieke partijen en alle andere politieke en maatschappelijke organisaties kunnen desgevraagd een of meerdere vragen opstellen, waarna na een debat een definitieve lijst ontstaat. Liberalen kunnen vragen naar het materialisme van mensen, maar de Socialisten bijvoorbeeld, naar het idealisme (of andersom). De opsteller van de vraag, wordt niet genoemd. Het moet hier gaan om hoofdlijnen van beleid. Bent u voor grote inkomensverschillen? Bent u voor of tegen oorlog in uw buurt? Vindt u het leuk om ellende te zien op de TV in Afrika? Wilt u rijker worden dan u bent? Wat vindt u belangrijker een wereldwijd systeem van ongelijkheid gepaard gaande met oorlog of een wereld waarin we alles eerlijk delen. Ik denk dat veel mensen naast een dosis egoïsme, nog steeds ook veel idealen hebben.
Voordeel: Het stelsel of de Grondwet hoeft niet veranderd te worden. Nadeel: mensen worden beïnvloed door de commerciële media en zijn hun idealen misschien kwijt, waardoor uitslag gevaarlijk kan worden. Is er een spanningsveld tussen leiderschap en directe democratie? Soms heeft de kudde ongelijk. Maar een goed opgeleide en goede geïnformeerde kudde niet. Een leider is een verschijnsel uit het verleden, waarin volkeren ten strijde tegen elkaar trekken en waarin er geen tijd is voor overleg. Ook in een noodsituatie, moet er bij crisis een leider zijn. Maar bij zoiets traags en logs als de maatschappij is dit m.i. veel minder aanwezig
Om een mening te kunnen vormen, moet men helder kunnen denken en voorzien zijn van alleen maar correcte informatie, i.p.v. op gevoel inspelende commerciële uitingen en zenders. Reclame-uitingen, showprogramma’s en Hollywood-films, waarin onze florerende economie en technologie nog eens wordt gepresenteerd, alsof het de normaalste zaak van de wereld is, (bovenop de realiteit buiten, waar dat dus ook al zo is), zijn eigenlijk ook zendtijd voor politieke partijen. Het is dus hoog tijd voor meer herhalende waarheden en betrouwbare informatie, i.p.v. weggestopt in een praatprogramma, waar toch maar een deel van ‘het volk’ naar kijkt. Juist de massa, moet gestimuleerd worden om na te denken, zeker als we hun mening gaan vragen en serieus moeten nemen.
Als aan de voorwaarde wordt voldaan, dat iedereen wijs en verstandig is, zouden we de mensen de mogelijkheid moeten geven, om wanneer het hun zelf uitkomt achter de PC te kunnen gaan zitten en een vragenlijst in te vullen, waarin ze hun mening genuanceerd kunnen geven over grote thema’s.
Hierbij is van belang, dat deze gegevens (niet gekoppeld aan persoonsgegevens) worden bewaard zolang iemand leeft en door hem zelf kunnen worden veranderd. Een televisieprogramma van de ene signatuur kan op een bepaalde vraag inspelen en mensen proberen te beïnvloeden, een andere redactie kan een andere mening uitdragen. Op de site zou ook doorgeklikt moeten worden naar sites met voorlichting.
Aangezien zo’n referendum een permanent karakter gaat krijgen, zal de invloed, naar loop van tijd, als steeds meer mensen de (een deel) van de lijst hebben ingevuld, alleen maar groter worden. Op een gegeven moment, heeft bijvoorbeeld 90% zijn mening gegeven. Daar gaat een dwingende macht van uit. Maar ook zal, als een deel van het volk een te radicale mening, gaat invullen, anderen als reactie, een genuanceerde en gematigde mening geven, men ziet namelijk de uitslag ook. De politiek en het volk hebben dan voor het eerst in handen wat men wil. Het voordeel is: Er ontstaat een wisselwerking! en er zijn geen verrassingen meer.
N.B.
Van belang is dat er niet alleen maar vragen worden gesteld, maar ook moeten lijstjes worden voorgehouden van prioriteiten of methodes. Economisch welvaren van Nederland nr. 1 of Wereldwijde Vrede 1! Mag een gekozen regering, tegen een meerderheid ingaan, zo ja wanneer wel en wanneer niet? Mogen minderheidsstandpunten een uiting krijgen in een eigen kring?
Alle partijen doen mee
In een democratie als de onze, vindt er veel plaats van het kruisje op de lijst tot de besluiten van de Ministerraad. Er is dan wel geen sprake van een coup, maar ondemocratische krachten hebben veel invloed op het beleid. Is dit wel wat de mensen willen? Misschien wel/misschien niet.
Maar ook geldt het volgende. Iemand die in een bestuur wil gaan zitten, heeft al een bepaalde persoonlijkheid. Er wordt ook politiek bedreven en de bestuurder heeft ook zijn eigen belang. Dit is allemaal ruis tussen de stemgerechtigde en de beleidsmakers en beslissers. Het zou wettelijk moeten worden opgelegd dat alle politieke partijen moeten deelnemen aan de regering. Iedere partij moet zich dus zakelijk en resultaatsgericht opstellen in de onderhandelingen. Het kan. Paars kon ook. Ik stel dus een permanente Nationale regenboog coalitie voor, die o.a. via het permanente referendum contact houdt met ‘het volk’. Een gekozen president, of misschien zelfs de koning kan dan als onafhankelijke voorzitter met adviseurs het een en ander in goede banen leiden. Deze voorzitter moet zich dus wel kunnen identificeren met de richting, waar het Referendum naar wijst. Logischer is een gekozen President.
Maar ook kunnen de mensen in het land veel meer dan nu echt stemmen voor wat ze willen, i.p.v. vooruit te lopen op een bepaalde uitslag, waarbij die of die coalitie waarschijnlijk zal zijn, n.a.v. van wat men gehoord heeft via de peilingen. De mensen die in het land wonen en werken moeten ook met elkaar samenleven, dus de politiek moet het goede voorbeeld geven en dus niemand buitensluiten, hoe klein en radicaal ook.
Twee stemmen
In plaats van één, zouden mensen ook op twee verkiesbare personen moet kunnen stemmen, nr 1. en nr 2., ook van een andere lijst. Dit geeft verdere nuance.
Naar een idee van drs. D. Mooij, Verslag van een Individuele Brainstorm, 30 januari 2006 © Diederik Mooij 2006
Diederik Mooij is nu 53 jaar, kunsthistoricus (afgestudeerd 1991) en heeft gewerkt bij het Venduehuis der Notarissen, Research voor Beleid, Uitgeverij Vuga, Heineken, kunsttijdschrift Beeld, en meubelhandel ‘de Klare Lijn’. Hij is nu free-lance genealoog. Hij heeft door jarenlange gezondheidsproblemen niet veel overige werkervaring opgedaan. Wel heeft hij enkele ideëen ingediend voor de Nationale Ideëenlijn, die werden gepubliceerd, is zeer passief lid van de SP en altijd geïnteresseerd geweest in politiek en rechtvaardigheid. Het idee voor een permanent Nationaal Referendum houdt hem al jaren bezig. Ik sluit niet voor 100% aan bij welke partij dan ook. Dat zullen meer mensen hebben.
Mijn brief van 31 december 2006 aan het Referendum Platform
© D.Mooij
Geacht Referendum Platform,
Hierbij verzoek ik u nogmaals meer aandacht te besteden op uw site aan mijn positieve en realistische idee. Mijn idee is fantastisch en ik wil graag met de nodige inhoudelijke kritiek worden beantwoord. Een grondrecht is het zoeken naar geluk. Waarom niet proberen wel iedereen zijn basisrechten te geven (rust, vrede, stilte, natuur, kunst, gezelligheid, vermaak etc. naast elkaar en rekening met elkaar houdende etc.). Mijn idee is bedoelt om echt te realiseren en ik ga hiermee verder, maar alleen lukt het niet natuurlijk. Ik wil er de komende periode meer tijd aan gaan besteden en contacten gaan leggen mensen. Heeft u suggesties?
Als toevoeging en aanvulling op mijn idee, het volgende:
Het probleem is dat de echte problemen veel te traag worden aangepakt. Op sommige punten is een sterke regering nodig naast een vrije markt. Een vrije markt zal er altijd zijn, omdat het onvermijdelijk is dat ook veel mensen die vrijheid willen en dat is volkomen logisch en natuurlijk. Maar de zaken mogen niet uit de hand lopen. De eerste en tweede wereldoorlog zijn het resultaat van het feit dat de elite zich kon misdragen en er geen rem was. Eerst de adel en daarna de fascisten van Hitler gefinancieerd door de banken en de bedrijven. Wilt u dat zo iets weer gebeurd, zoals bijvoorbeeld toen in de jaren zeventig in Zuid-Amerika? Neen dat wilt u niet! Weet u wel dat Saddam Hoessein door ons (het westen) is bewapend en wat denkt u dat de mensen in het land daarvan vinden? Zouden ze dat goed hebben gevonden? Ik heb wel vertrouwen in het gezonde verstand en het goede gevoel van de mensen.
Je kunt het bestuur niet overlaten aan banken en bedrijven, zoals nu, die denken alleen aan koersen en winsten, bijv. aan hogere koersen bij een oorlog voor de wapenindustrie, terwijl logischerwijs niemand voor oorlog is. Hier botst de vrijheid van onderneming met de rechten van de mens.
Milieuvervuiling, overbevolking, uitroeiïng van diersoorten, misdragingen van de banken en grote bedrijven, die oorlogen veroorzaken en financieren, dat zijn alle grote problemen en worden niet door de regeringen van de huidige parlementaire democratiën opgelost. Deze regeringen bestaan namelijk uit mensen die alleen maar een carrière willen en geen veranderingen van de status quo. Partijen (in Nederland) vertegenwoordigen niet het hele volk, het zijn elites, gelukkig hier in Nederland heel redelijk en niet extreem, maar dat betekent niet dat er niets te verbeteren is. Ik wil de hele volkswil zichtbaar maken met niet-suggestieve en duidelijke vragen.
Juist als je wilt dat de echte grote en kleine problemen worden aangepakt, lijkt mij het niet meer dan normaal dat je vraagt aan het hele volk wat de problemen zijn en wat ze nu eigenlijk willen. Als iedereen vrede wil, dan kan de regering moeilijk toch een oorlog beginnen. Want wat ik wil is een permanent op het internet aanwezige site, waar iedereen een vragenlijst van zo’n 100 vragen kan invullen (mogelijk tot 100% van de betreffende bevolking), waarbij ook de uitslag, tot dan toe, zichtbaar is en waarbij men ook ziet hoeveel procent van de bevolking de betreffende vraag reeds ingevuld heeft.
Het komt neer op zes punten of voorwaarden:
1. De bevolking vult op een site een multiple choice vragenlijst in waaruit blijkt wat iemand wilt of van de regering verwacht. De vragenlijst kan hij of zij invullen wanneer het hem uitkomt, maar ook kan hij opnieuw inloggen en een antwoord veranderen. De vragen zijn passend voor de positie van een persoon als inwoner en burger. (De precieze vragenlijst volgt in een later stadium, namelijk bij de daadwerkelijke realisatie. T.z.t. zou ik enkele beknopte voorbeelden geschreven kunnen geven. Het moet i.i.g. universeel zijn. Verwijzingen naar godsdiensten of bestaande stromingen worden niet gedaan, om het universeel te houden en nadenken te stimuleren)
Het ingewikkelde proces van besturen en het midden zoeken tussen al de gemeten meningen of hoe het beleid precies vorm gegeven gaat worden is een zaak van de bestuurders, die ze kunnen kiezen als ze stemmen op een persoon. Dat blijft.
Maar mensen die bijv. op Wilders stemmen, willen eigenlijk alleen een rem op immigratie, maar de economische agenda van Wilders kennen ze niet (= VVD). Ze stemmen aldus ook ongewild VVD. Van dat soort politieke trucs zou ik af willen. Het vertroebelt. Iemand kan via de lijst wel duidelijk maken dat hij bijvoorbeeld tegen immigratie (Wilders) is en voor kleinere inkomensverschillen (SP), bijvoorbeeld.
Ik wil zo dat de bevolking gestimuleerd wordt na te denken, omdat ze voor het overige alleen verleid en soms misleid wordt door bedrijven en wel op een manier, die vooral op hun gevoel speelt. Popmuziek, nieuwe techniek, kunst, snoep, drugs, een nieuwe vormgeving, iedereen is te manipuleren. Dat is de vrijheid die we hebben. Welke beslissing het volk ook neemt, het bedrijfsleven zal zich aanpassen. Daarom vormt het ook geen bedreiging voor ons economische systeem als zodanig, maar heel misschien wel voor bepaalde sectoren. Het is de bedoeling dat men de tijd neemt om na te denken. Als de overige media dit nieuwe fenomeen tenminste oppikken en het nationale belang er van inzien, zullen de mensen er steeds aan herinnerd worden en hun lijst invullen, als hun demokratische plicht. Een tweerichting verkeer van machthebbers, de media en alle individuen uit het volk wordt mogelijk.
Verder:
- Ook kan er gevraagd worden naar de prioriteit voor de reflectant van een bepaalde problematiek.
- Bij elke vraag moet een redactie een toelichting schrijven en verwijzingen geven. Maar ook kunnen er filmpjes te zien zijn van personen, die met verve een stellingname verdedigen. Demokratie met moderne media in optima forma zou ik zeggen.
- De vragenlijst moet zorgvuldig worden samengesteld, zodat ieder individu van welke plumage dan ook, zijn ei kwijt kan. Alle belangrijke partijen en ook non-gouvernementele organisaties kunnen erbij worden betrokken. Aan alle soorten wensen die er leven moet worden gedacht.
- Ik denk aan zo’n honderd vragen met soms subvragen, die wat moeilijker zouden kunnen zijn.
- Het mag lijken op wat het IPP doet met de ‘stemwijzer’.
- De antwoordenlijst is strikt privé en deze privacy moet worden gegarandeerd. Er kan wel worden gevraagd naar postcode i.v.m. met lokale problemen.
- Er vindt een reactie op elkaar plaats. Als een zogenaamde domme mening, zoals bijvoorbeeld de afschaffing van de belasting als antwoord gegeven wordt op de vraag naar de hoogte van belasting (zo’n vraag zou ik niet willen), dan zal door een reactie van anderen, zoiets nooit een meerderheid halen, bovendien wordt er door de regering naar een midden gezocht tussen alle meningen, zie punt 5.
- De uitslag is de wens van het volk, dat moet elke regering zich aan trekken en daar moet het ook nieuwgierig naar zijn.
- Gedurende het proces leren mensen en stellen hun mening bij.
- Het betrekt ze, dus de kloof, wordt smaller en is er dan eigenlijk niet meer.
- In tegenstelling tot wat Geert Mak en anderen wel eens beweren zijn de wereldoorlogen en revoluties nooit de wil van de massa geweest, ondanks suggestieve filmopnames in de archieven. Hitler bijv. heeft nooit meer dan 33% gehaald en heeft in 1933 een staatsgreep gepleegd. Lenin is ook nooit gekozen. Er is vaak helaas in onze wereld sprake van een opportunistische of slechte leiding, die ten eigen voordele sluw een makkelijk te manipuleren massa gebruikt, waardoor de verkeerde dingen gebeuren zoals oorlog, milieu vervuiling, herrie op de verkeerde plek enz.
- Pas als een vraag door zo’n 90% is ingevuld gaat het resultaat echt belangrijk worden. Er hoeft geen grondwetswijziging te komen. Er gaat dan sowieso iets van uit. Lubbers stelde zijn plan voor de kruisraketten bijv. ook bij o.i.v. een miljoen demonstranten.
- Hoe meer mensen de lijst invullen, hoe minder hij in de toekomst zomaar zal veranderen, zoals nu de peilingen van Nova wel bijv.
- Het volk kan zijn identiteit (terug) vinden. Iets wat tegenwoordig ook speelt.
- Dergelijke vragenlijsten kunnen voor elke bestuurslaag worden opgesteld. Dat is niet onbelangrijk. Het systeem moet zo fijnmazig zijn, dat men met elk individu rekening kan houden. Als men landelijk stemt voor meer welvaart en/of rijkswegen, maar regionaal voor meer natuur gaat men voorbij dat er ook geofferd worden op het gebied van de natuur voor meer welvaart, zoals we die nu kennen. Maar als dus heel veel mensen aangeven natuurbehoud en stilte en rust heel belangrijk te vinden (hoge prioriteit), moet er toch echt een oplossing komen. Het inventariseren van de meningen is daar slechts een onderdeel van. Niemand wil een kerncentrale in zijn tuin, maar wil wel electriciteit, zet de mensen dan maar voor het blok. Dergelijke inconsistenties in de mening van het volk moet worden bestudeerd (in de testfase of proefperiode van het project) en ik denk dat daar ook via vraagtechnieken een bruikbare oplossing voor gevonden kan worden. Het is geen reden om op voorhand negetief te zijn. Sterker het kan de oplossing in zich dragen. Zoals gezegd de huidige oplossingen zijn heel toevallig altijd in het belang van de banken en de grote bedrijven, het kan wellicht anders.
2. Alle partijen die de kiesdrempel halen moeten in de regering, lokaal, provinciaal, landelijk en europees en mogelijk ooit op wereld niveau. Desnoods worden bestuurders gewoon profesionals, mensen die ongeacht wat ze zelf vinden, heel goed in staat zijn om in loondienst een regeerakkoord uit te voeren. Maar bij extreme partijen of one issue partijen gaat dit niet zonder i.i.g. punt 1 erbij te betrekken, waaruit veel genuanceerder blijkt wat mensen willen. Overigens wilde Wilhelmina dit kort na WOII ook en zelfs Hans Wiegel was ooit voorstander van, wat hij ‘een nationaal kabinet’ noemde. Een regering moet, zo lijkt mij, het hele volk, dus ook elk individu vertegenwoordigen. Dit tempert en beperkt de extreme wensen van bijvoorbeeld een grote groep, die de staat wil afschaffen of de rechten van minderheden willen beperken, zoals u in uw boek betoogd.
3. De stemplicht terug. Na het invullen van zo’n lijst zouden de mensen kunnen denken, dat stemmen niet meer hoeft, maar zo is het ook niet.
4. Een persoon (meestal lijsttrekker), die zich kan vinden volgens de in punt 1 vastgelegde volkswil (nu dus echt vastgelegd, maar ook te beïnvloeden, te veranderen en weer opnieuw eenvoudig te meten) kan zich verkiesbaar stellen en als voorzitter (formateur) van de toekomstige regering, leiding geven aan het proces dat moet leiden tot een regering van alle politieke partijen, met een beleid wat een midden zoekt tussen alle geinventariseerde meningen. Iedere potentiële bestuurder kan er voor kiezen, zijn antwoordenlijst openbaar te maken. Bepaalde software kan de verkiesbare bestuurder zoeken, die een openbare antwoordenlijst heeft, die het meest lijkt op die van de kiezer (reflectant) zelf, wanneer hij een bestuurder zoekt om op te stemmen.
5. Het beleid moet een compromis zijn tussen alle standpunten. Dat is een verandering met de huidige situatie, waarin een krappe minderheid het land regeert. ‘Winner takes all’ is fout en ondemokratisch. Aangezien partijen worden bevolkt door elites is er eigenlijk nu geen demokratie. Dat is gesneden koek voor ieder kritsich denkend mens. Voor jullie ook neem ik aan. De regering die aldus onstaat zou krachtiger mogen optreden, omdat er echt sprake is van een redelijk en demokratisch proces.
Nuance of kantekening: 1. Sommige gedragingen van groepen kunnen naast elkaar bestaan (mensen die hun zonen besnijden en zij die dat niet doen), 2. soms moet er wel naar de meerderheid geluisterd worden, omdat er geen midden bestaat (principieel tegen abortus of tegen de doodstraf, wel of geen oorlog) en tenslotte 3. zoals gezegd vaak is er een compromis mogelijk (wat kan resulteren in meer of minder overheidsbemoeienis over een bepaalde sector of wat dan ook)
6. Net zoals nu zullen journalisten en omroepen proberen de mensen te beïnvloeden. Dat doen natuurlijk zowel de voorstanders als de tegenstanders van een bepaald concept. Alle op het gevoel inspelende uitingen, zoals productreclame zouden hierbij eigenlijk zo veel mogelijk moeten worden beperkt (Alle uitingen in de media zijn overigens politiek. Maar goed). Het intellect moet worden aangesproken, dit is in het nationaal belang net zoals gezondheidszorg, openbaar vervoer en een rem op de uitsoot van CO2 en fijn stof, ik noem maar wat. Het verschil met nu is, is dat de mensen het hele jaar door inhoudelijk kunnen aangeven wat zij willen en vinden. Dus het werk van journalisten en columnisten wordt extra belangrijk, want mensen kunnen direct hun mening bijstellen en invullen, i.p.v. stemmen op een andere partij bij de volgende verkiezingen, maanden of jaren later.
Van belang is ook dat de mensen meer kennis krijgen. De elite die bang is dat mensen de domme beslissingen nemen, kunnen voor meer educatie kiezen via alle media (is nu al aan de gang)
Ik zie hier wel een probleem als alle media commercieel worden en ik denk dan ook dat dat niet bij mijn systeem past. Inderdaad kunnen rijken zendtijd kopen en mensen zo sterk beïnvloeden, zoals nu ook al volop gebeurd. Dit is waarom het kopen van zendtijd eigenlijk niets te maken heeft met het recht op vrijheid van meningsuiting. Argumenten moeten wegen, niet indoctrinatie door herhaling op dominante media. Als het plan wordt gerealiseerd zou de tweede kamer met ideëen moeten komen om samen met de media sector afspraken hierover te maken om excessen te voorkomen, zoals nu al het geval is.
7. Mensen die geen PC hebben moeten ook worden benaderd.
Ik nodig u uit om inhoudelijk te reageren, ik zal alles beantwoorden.
Vriendelijke groet
© D.Mooij
P.S.
Ook bij het uitschrijven van een referendum wordt er partijpolitiek bedreven. Daat staan de mensen buiten. Je kan als individu de politiek in gaan, maar dan bereik je ook niks, of heel langzaam. Het volk kan wel handtekeningen op gaan halen voor een petitie of een burgerinitiatief, terwijl de software voorhanden is om te organiseren wat ik hier beschreven heb. De regering geeft alleen speeltjes. Er is sprake van een machtsblok die de macht naar zich toe heeft getrokken en misbruik maakt van de situatie. Dat moet worden aangepakt.
De regering ging 100 dagen het land in, mij hebben ze niet gevraagd of gesproken. Iedereen weet dat het een publiciteitsstunt was. Wat er ook uitkwam het zegt niets, of weinig. Het resultaat is ook nergens uitgereid behandeld. Men hoefde er ook niet naar te luisteren noch het vertalen in beleid. Een regering kan immers doen wat ze wil en dat doet ze ook. Ze is verantwoording schuldig aan de kamer, niet aan de kiezer. Na vier jaar weer nieuwe beloften.
Thuis rustig achter de eigen PC is men heel goed in staat rustig na te denken.
Wat bedoelde Arthur Doctors van Leeuwen toen hij begin december 2007, twee à drie weken geleden als slotzin bij Buitenhof zei, dat de moderne media meer bij het bestuur worden betrokken? Zou hij mijn stuk ook gelezen hebben? Denkt u dat ik de enige ben die dit wil?
Wat Mc Kinsey deed met het 21 minuten onderzoek is ook onvolledig en manipulerend omdat het van één club (adviesbureau van het bedrijfsleven) uitgaat en ook dat de vragenlijst niet blijvend op het net beschikbaar is. Circa 150.000 hebben gereageerd. Dat is een minimale fractie van de bevolking.
Bij de Een vandaag enquête wordt de vraag door een kleine redactie bepaalt. Flut.
Het enige wat ik wil is de mensen een nieuw middel aanreiken om het bestuur te beïnvloeden.
Verkiezingen zijn geen wedstrijd en er is nooit een winnaar. Er moet onderzocht en geïnventariseerd worden.
U mag mijn idee doorgeven aan derden, maar alleen in de hier getoonde vormgeving en met verwijzing naar mijn site in opbouw: http://home.xmsnet.nl/dmooij/Nationaal%20Referendum2.htm
Ik zou het zelfs graag willen dat u dit doet en het liefst naar mensen waarvan u denkt dat die inderdaad meer directe demokratie willen, op een manier, die niet leidt tot instabiliteit maar juist tot meer stabiliteit!
Als het volk veel rechtser en asocialer blijkt te zijn, dan ik denk, dan weet ik dat ik moet emigreren, dan is dat ook weer duidelijk, maar ook dat politieke vorming en het vak maatschappijleer op scholen en in de media het hele jaar door blijkbaar veel belangrijkere onderwerpen zijn dan men zou denken en meer aandacht verdienen!
Geacht Referendum Platform,
Hierbij verzoek ik u nogmaals meer aandacht te besteden op uw site aan mijn positieve en realistische idee. Mijn idee is fantastisch en ik wil graag met de nodige inhoudelijke kritiek worden beantwoord. Een grondrecht is het zoeken naar geluk. Waarom niet proberen wel iedereen zijn basisrechten te geven (rust, vrede, stilte, natuur, kunst, gezelligheid, vermaak etc. naast elkaar en rekening met elkaar houdende etc.). Mijn idee is bedoelt om echt te realiseren en ik ga hiermee verder, maar alleen lukt het niet natuurlijk. Ik wil er de komende periode meer tijd aan gaan besteden en contacten gaan leggen mensen. Heeft u suggesties?
Als toevoeging en aanvulling op mijn idee, het volgende:
Het probleem is dat de echte problemen veel te traag worden aangepakt. Op sommige punten is een sterke regering nodig naast een vrije markt. Een vrije markt zal er altijd zijn, omdat het onvermijdelijk is dat ook veel mensen die vrijheid willen en dat is volkomen logisch en natuurlijk. Maar de zaken mogen niet uit de hand lopen. De eerste en tweede wereldoorlog zijn het resultaat van het feit dat de elite zich kon misdragen en er geen rem was. Eerst de adel en daarna de fascisten van Hitler gefinancieerd door de banken en de bedrijven. Wilt u dat zo iets weer gebeurd, zoals bijvoorbeeld toen in de jaren zeventig in Zuid-Amerika? Neen dat wilt u niet! Weet u wel dat Saddam Hoessein door ons (het westen) is bewapend en wat denkt u dat de mensen in het land daarvan vinden? Zouden ze dat goed hebben gevonden? Ik heb wel vertrouwen in het gezonde verstand en het goede gevoel van de mensen.
Je kunt het bestuur niet overlaten aan banken en bedrijven, zoals nu, die denken alleen aan koersen en winsten, bijv. aan hogere koersen bij een oorlog voor de wapenindustrie, terwijl logischerwijs niemand voor oorlog is. Hier botst de vrijheid van onderneming met de rechten van de mens.
Milieuvervuiling, overbevolking, uitroeiïng van diersoorten, misdragingen van de banken en grote bedrijven, die oorlogen veroorzaken en financieren, dat zijn alle grote problemen en worden niet door de regeringen van de huidige parlementaire democratiën opgelost. Deze regeringen bestaan namelijk uit mensen die alleen maar een carrière willen en geen veranderingen van de status quo. Partijen (in Nederland) vertegenwoordigen niet het hele volk, het zijn elites, gelukkig hier in Nederland heel redelijk en niet extreem, maar dat betekent niet dat er niets te verbeteren is. Ik wil de hele volkswil zichtbaar maken met niet-suggestieve en duidelijke vragen.
Juist als je wilt dat de echte grote en kleine problemen worden aangepakt, lijkt mij het niet meer dan normaal dat je vraagt aan het hele volk wat de problemen zijn en wat ze nu eigenlijk willen. Als iedereen vrede wil, dan kan de regering moeilijk toch een oorlog beginnen. Want wat ik wil is een permanent op het internet aanwezige site, waar iedereen een vragenlijst van zo’n 100 vragen kan invullen (mogelijk tot 100% van de betreffende bevolking), waarbij ook de uitslag, tot dan toe, zichtbaar is en waarbij men ook ziet hoeveel procent van de bevolking de betreffende vraag reeds ingevuld heeft.
Het komt neer op zes punten of voorwaarden:
1. De bevolking vult op een site een multiple choice vragenlijst in waaruit blijkt wat iemand wilt of van de regering verwacht. De vragenlijst kan hij of zij invullen wanneer het hem uitkomt, maar ook kan hij opnieuw inloggen en een antwoord veranderen. De vragen zijn passend voor de positie van een persoon als inwoner en burger. (De precieze vragenlijst volgt in een later stadium, namelijk bij de daadwerkelijke realisatie. T.z.t. zou ik enkele beknopte voorbeelden geschreven kunnen geven. Het moet i.i.g. universeel zijn. Verwijzingen naar godsdiensten of bestaande stromingen worden niet gedaan, om het universeel te houden en nadenken te stimuleren)
Het ingewikkelde proces van besturen en het midden zoeken tussen al de gemeten meningen of hoe het beleid precies vorm gegeven gaat worden is een zaak van de bestuurders, die ze kunnen kiezen als ze stemmen op een persoon. Dat blijft.
Maar mensen die bijv. op Wilders stemmen, willen eigenlijk alleen een rem op immigratie, maar de economische agenda van Wilders kennen ze niet (= VVD). Ze stemmen aldus ook ongewild VVD. Van dat soort politieke trucs zou ik af willen. Het vertroebelt. Iemand kan via de lijst wel duidelijk maken dat hij bijvoorbeeld tegen immigratie (Wilders) is en voor kleinere inkomensverschillen (SP), bijvoorbeeld.
Ik wil zo dat de bevolking gestimuleerd wordt na te denken, omdat ze voor het overige alleen verleid en soms misleid wordt door bedrijven en wel op een manier, die vooral op hun gevoel speelt. Popmuziek, nieuwe techniek, kunst, snoep, drugs, een nieuwe vormgeving, iedereen is te manipuleren. Dat is de vrijheid die we hebben. Welke beslissing het volk ook neemt, het bedrijfsleven zal zich aanpassen. Daarom vormt het ook geen bedreiging voor ons economische systeem als zodanig, maar heel misschien wel voor bepaalde sectoren. Het is de bedoeling dat men de tijd neemt om na te denken. Als de overige media dit nieuwe fenomeen tenminste oppikken en het nationale belang er van inzien, zullen de mensen er steeds aan herinnerd worden en hun lijst invullen, als hun demokratische plicht. Een tweerichting verkeer van machthebbers, de media en alle individuen uit het volk wordt mogelijk.
Verder:
- Ook kan er gevraagd worden naar de prioriteit voor de reflectant van een bepaalde problematiek.
- Bij elke vraag moet een redactie een toelichting schrijven en verwijzingen geven. Maar ook kunnen er filmpjes te zien zijn van personen, die met verve een stellingname verdedigen. Demokratie met moderne media in optima forma zou ik zeggen.
- De vragenlijst moet zorgvuldig worden samengesteld, zodat ieder individu van welke plumage dan ook, zijn ei kwijt kan. Alle belangrijke partijen en ook non-gouvernementele organisaties kunnen erbij worden betrokken. Aan alle soorten wensen die er leven moet worden gedacht.
- Ik denk aan zo’n honderd vragen met soms subvragen, die wat moeilijker zouden kunnen zijn.
- Het mag lijken op wat het IPP doet met de ‘stemwijzer’.
- De antwoordenlijst is strikt privé en deze privacy moet worden gegarandeerd. Er kan wel worden gevraagd naar postcode i.v.m. met lokale problemen.
- Er vindt een reactie op elkaar plaats. Als een zogenaamde domme mening, zoals bijvoorbeeld de afschaffing van de belasting als antwoord gegeven wordt op de vraag naar de hoogte van belasting (zo’n vraag zou ik niet willen), dan zal door een reactie van anderen, zoiets nooit een meerderheid halen, bovendien wordt er door de regering naar een midden gezocht tussen alle meningen, zie punt 5.
- De uitslag is de wens van het volk, dat moet elke regering zich aan trekken en daar moet het ook nieuwgierig naar zijn.
- Gedurende het proces leren mensen en stellen hun mening bij.
- Het betrekt ze, dus de kloof, wordt smaller en is er dan eigenlijk niet meer.
- In tegenstelling tot wat Geert Mak en anderen wel eens beweren zijn de wereldoorlogen en revoluties nooit de wil van de massa geweest, ondanks suggestieve filmopnames in de archieven. Hitler bijv. heeft nooit meer dan 33% gehaald en heeft in 1933 een staatsgreep gepleegd. Lenin is ook nooit gekozen. Er is vaak helaas in onze wereld sprake van een opportunistische of slechte leiding, die ten eigen voordele sluw een makkelijk te manipuleren massa gebruikt, waardoor de verkeerde dingen gebeuren zoals oorlog, milieu vervuiling, herrie op de verkeerde plek enz.
- Pas als een vraag door zo’n 90% is ingevuld gaat het resultaat echt belangrijk worden. Er hoeft geen grondwetswijziging te komen. Er gaat dan sowieso iets van uit. Lubbers stelde zijn plan voor de kruisraketten bijv. ook bij o.i.v. een miljoen demonstranten.
- Hoe meer mensen de lijst invullen, hoe minder hij in de toekomst zomaar zal veranderen, zoals nu de peilingen van Nova wel bijv.
- Het volk kan zijn identiteit (terug) vinden. Iets wat tegenwoordig ook speelt.
- Dergelijke vragenlijsten kunnen voor elke bestuurslaag worden opgesteld. Dat is niet onbelangrijk. Het systeem moet zo fijnmazig zijn, dat men met elk individu rekening kan houden. Als men landelijk stemt voor meer welvaart en/of rijkswegen, maar regionaal voor meer natuur gaat men voorbij dat er ook geofferd worden op het gebied van de natuur voor meer welvaart, zoals we die nu kennen. Maar als dus heel veel mensen aangeven natuurbehoud en stilte en rust heel belangrijk te vinden (hoge prioriteit), moet er toch echt een oplossing komen. Het inventariseren van de meningen is daar slechts een onderdeel van. Niemand wil een kerncentrale in zijn tuin, maar wil wel electriciteit, zet de mensen dan maar voor het blok. Dergelijke inconsistenties in de mening van het volk moet worden bestudeerd (in de testfase of proefperiode van het project) en ik denk dat daar ook via vraagtechnieken een bruikbare oplossing voor gevonden kan worden. Het is geen reden om op voorhand negetief te zijn. Sterker het kan de oplossing in zich dragen. Zoals gezegd de huidige oplossingen zijn heel toevallig altijd in het belang van de banken en de grote bedrijven, het kan wellicht anders.
2. Alle partijen die de kiesdrempel halen moeten in de regering, lokaal, provinciaal, landelijk en europees en mogelijk ooit op wereld niveau. Desnoods worden bestuurders gewoon profesionals, mensen die ongeacht wat ze zelf vinden, heel goed in staat zijn om in loondienst een regeerakkoord uit te voeren. Maar bij extreme partijen of one issue partijen gaat dit niet zonder i.i.g. punt 1 erbij te betrekken, waaruit veel genuanceerder blijkt wat mensen willen. Overigens wilde Wilhelmina dit kort na WOII ook en zelfs Hans Wiegel was ooit voorstander van, wat hij ‘een nationaal kabinet’ noemde. Een regering moet, zo lijkt mij, het hele volk, dus ook elk individu vertegenwoordigen. Dit tempert en beperkt de extreme wensen van bijvoorbeeld een grote groep, die de staat wil afschaffen of de rechten van minderheden willen beperken, zoals u in uw boek betoogd.
3. De stemplicht terug. Na het invullen van zo’n lijst zouden de mensen kunnen denken, dat stemmen niet meer hoeft, maar zo is het ook niet.
4. Een persoon (meestal lijsttrekker), die zich kan vinden volgens de in punt 1 vastgelegde volkswil (nu dus echt vastgelegd, maar ook te beïnvloeden, te veranderen en weer opnieuw eenvoudig te meten) kan zich verkiesbaar stellen en als voorzitter (formateur) van de toekomstige regering, leiding geven aan het proces dat moet leiden tot een regering van alle politieke partijen, met een beleid wat een midden zoekt tussen alle geinventariseerde meningen. Iedere potentiële bestuurder kan er voor kiezen, zijn antwoordenlijst openbaar te maken. Bepaalde software kan de verkiesbare bestuurder zoeken, die een openbare antwoordenlijst heeft, die het meest lijkt op die van de kiezer (reflectant) zelf, wanneer hij een bestuurder zoekt om op te stemmen.
5. Het beleid moet een compromis zijn tussen alle standpunten. Dat is een verandering met de huidige situatie, waarin een krappe minderheid het land regeert. ‘Winner takes all’ is fout en ondemokratisch. Aangezien partijen worden bevolkt door elites is er eigenlijk nu geen demokratie. Dat is gesneden koek voor ieder kritsich denkend mens. Voor jullie ook neem ik aan. De regering die aldus onstaat zou krachtiger mogen optreden, omdat er echt sprake is van een redelijk en demokratisch proces.
Nuance of kantekening: 1. Sommige gedragingen van groepen kunnen naast elkaar bestaan (mensen die hun zonen besnijden en zij die dat niet doen), 2. soms moet er wel naar de meerderheid geluisterd worden, omdat er geen midden bestaat (principieel tegen abortus of tegen de doodstraf, wel of geen oorlog) en tenslotte 3. zoals gezegd vaak is er een compromis mogelijk (wat kan resulteren in meer of minder overheidsbemoeienis over een bepaalde sector of wat dan ook)
6. Net zoals nu zullen journalisten en omroepen proberen de mensen te beïnvloeden. Dat doen natuurlijk zowel de voorstanders als de tegenstanders van een bepaald concept. Alle op het gevoel inspelende uitingen, zoals productreclame zouden hierbij eigenlijk zo veel mogelijk moeten worden beperkt (Alle uitingen in de media zijn overigens politiek. Maar goed). Het intellect moet worden aangesproken, dit is in het nationaal belang net zoals gezondheidszorg, openbaar vervoer en een rem op de uitsoot van CO2 en fijn stof, ik noem maar wat. Het verschil met nu is, is dat de mensen het hele jaar door inhoudelijk kunnen aangeven wat zij willen en vinden. Dus het werk van journalisten en columnisten wordt extra belangrijk, want mensen kunnen direct hun mening bijstellen en invullen, i.p.v. stemmen op een andere partij bij de volgende verkiezingen, maanden of jaren later.
Van belang is ook dat de mensen meer kennis krijgen. De elite die bang is dat mensen de domme beslissingen nemen, kunnen voor meer educatie kiezen via alle media (is nu al aan de gang)
Ik zie hier wel een probleem als alle media commercieel worden en ik denk dan ook dat dat niet bij mijn systeem past. Inderdaad kunnen rijken zendtijd kopen en mensen zo sterk beïnvloeden, zoals nu ook al volop gebeurd. Dit is waarom het kopen van zendtijd eigenlijk niets te maken heeft met het recht op vrijheid van meningsuiting. Argumenten moeten wegen, niet indoctrinatie door herhaling op dominante media. Als het plan wordt gerealiseerd zou de tweede kamer met ideëen moeten komen om samen met de media sector afspraken hierover te maken om excessen te voorkomen, zoals nu al het geval is.
7. Mensen die geen PC hebben moeten ook worden benaderd.
Ik nodig u uit om inhoudelijk te reageren, ik zal alles beantwoorden.
Vriendelijke groet
© D.Mooij
P.S.
Ook bij het uitschrijven van een referendum wordt er partijpolitiek bedreven. Daat staan de mensen buiten. Je kan als individu de politiek in gaan, maar dan bereik je ook niks, of heel langzaam. Het volk kan wel handtekeningen op gaan halen voor een petitie of een burgerinitiatief, terwijl de software voorhanden is om te organiseren wat ik hier beschreven heb. De regering geeft alleen speeltjes. Er is sprake van een machtsblok die de macht naar zich toe heeft getrokken en misbruik maakt van de situatie. Dat moet worden aangepakt.
De regering ging 100 dagen het land in, mij hebben ze niet gevraagd of gesproken. Iedereen weet dat het een publiciteitsstunt was. Wat er ook uitkwam het zegt niets, of weinig. Het resultaat is ook nergens uitgereid behandeld. Men hoefde er ook niet naar te luisteren noch het vertalen in beleid. Een regering kan immers doen wat ze wil en dat doet ze ook. Ze is verantwoording schuldig aan de kamer, niet aan de kiezer. Na vier jaar weer nieuwe beloften.
Thuis rustig achter de eigen PC is men heel goed in staat rustig na te denken.
Wat bedoelde Arthur Doctors van Leeuwen toen hij begin december 2007, twee à drie weken geleden als slotzin bij Buitenhof zei, dat de moderne media meer bij het bestuur worden betrokken? Zou hij mijn stuk ook gelezen hebben? Denkt u dat ik de enige ben die dit wil?
Wat Mc Kinsey deed met het 21 minuten onderzoek is ook onvolledig en manipulerend omdat het van één club (adviesbureau van het bedrijfsleven) uitgaat en ook dat de vragenlijst niet blijvend op het net beschikbaar is. Circa 150.000 hebben gereageerd. Dat is een minimale fractie van de bevolking.
Bij de Een vandaag enquête wordt de vraag door een kleine redactie bepaalt. Flut.
Het enige wat ik wil is de mensen een nieuw middel aanreiken om het bestuur te beïnvloeden.
Verkiezingen zijn geen wedstrijd en er is nooit een winnaar. Er moet onderzocht en geïnventariseerd worden.
U mag mijn idee doorgeven aan derden, maar alleen in de hier getoonde vormgeving en met verwijzing naar mijn site in opbouw: http://home.xmsnet.nl/dmooij/Nationaal%20Referendum2.htm
Ik zou het zelfs graag willen dat u dit doet en het liefst naar mensen waarvan u denkt dat die inderdaad meer directe demokratie willen, op een manier, die niet leidt tot instabiliteit maar juist tot meer stabiliteit!
Als het volk veel rechtser en asocialer blijkt te zijn, dan ik denk, dan weet ik dat ik moet emigreren, dan is dat ook weer duidelijk, maar ook dat politieke vorming en het vak maatschappijleer op scholen en in de media het hele jaar door blijkbaar veel belangrijkere onderwerpen zijn dan men zou denken en meer aandacht verdienen!
Abonneren op:
Posts (Atom)